Smutek

Niedziela, od jakiegoś czasu mam wolny weekend, nic nie załatwiam, nigdzie nie biegnę. Po prostu w domku. Może przez to zbyt wiele czasu na myślenie, na rozmyślania.... Przyzwyczaiłam się już do życia bez P, zaczynam nawet myśleć, że w domku, naszym domku dziwne by było gdyby był. Nie...., nadal za nim tęsknię ale już inaczej. Tęsknie za bliskością, za ciepłem, za przytuleniem, pocałunkiem w czoło i dłoń. A może to nie tęsknota za P a po prostu za kimś ? W moim otoczeniu uchodzę za osobę silną, przebojową..... ta maska chyba zaczyna mnie uwierać bo po prostu potrzebuję kogoś kto zaopiekuje się mną gdy tą maskę ściągam.  Potrzebuję żeby mnie ktoś zamknoł w ramionach i trzymał tak jakby nigdy nie chciał wypuścić. Żeby patrzył na mnie jak kiedyś P, jakbym była jedyna kobieta na świecie. Cholera, co się dzieje ???  Mam propozycje spotkań ale.... chyba to nie to.  Serce nie drgnęło. Czy kiedyś drgnie na tyle żeby...., no właśnie, żeby co? żeby przestać porównywać. Kurde, chyba sama nie wiem czego chcę